nieuws

De belangrijkste component van diatomiet als drager is SiO2. Zo is de actieve component van een industriële vanadiumkatalysator V2O5, de cokatalysator alkalimetaalsulfaat en de drager geraffineerde diatomiet. De resultaten tonen aan dat SiO2 een stabiliserend effect heeft op de actieve componenten en toeneemt met een toenemend K2O- of Na2O-gehalte. De activiteit van de katalysator hangt ook samen met de dispersie van de drager en de poriënstructuur. Na behandeling van diatomiet met zuur neemt het gehalte aan oxideverontreinigingen af, neemt het SiO2-gehalte toe en nemen ook het specifieke oppervlak en het poriënvolume toe. Geraffineerde diatomiet heeft dus een beter dragereffect dan natuurlijke diatomiet.

Diatomeeënaarde wordt over het algemeen gevormd uit de resten van silicaten na de dood van eencellige algen, gezamenlijk diatomeeën genoemd, en bestaat in wezen uit gehydrateerd amorf SiO2. Diatomeeën kunnen zowel in zoet als in zout water leven. Er zijn vele soorten diatomeeën, die over het algemeen kunnen worden onderverdeeld in de diatomeeën met de "middenmaag" en de diatomeeën met de "veerstriata". In elke orde zijn er vele "geslachten", die behoorlijk complex zijn.

Het hoofdbestanddeel van natuurlijke diatomeeënaarde is SiO2. Hoogwaardige diatomeeënaarde is wit en het SiO2-gehalte bedraagt vaak meer dan 70%. Enkele diatomeeënaarde is kleurloos en transparant. De kleur van diatomeeënaarde is afhankelijk van kleimineralen en organisch materiaal, enz., en de samenstelling van diatomeeënaarde uit verschillende minerale bronnen is verschillend.

Diatomeeënaarde is een fossiele diatomeeënaarde die is ontstaan na een accumulatieperiode van ongeveer 10.000 tot 20.000 jaar na de dood van eencellige planten, diatomeeën genaamd. Diatomeeën behoren tot de eerste protozoa die op aarde verschijnen en leven in zeewater en meren. Het is deze diatomeeënaarde, die door middel van fotosynthese zuurstof aan de aarde levert, die verantwoordelijk is voor het ontstaan van mensen, dieren en planten.

Dit type diatomiet wordt gevormd door de afzetting van de resten van eencellige waterplant diatomiet. De unieke eigenschap van diatomiet is dat het vrije silicium in het water kan opnemen om zijn skelet te vormen. Na zijn levensduur kan het zich afzetten en onder bepaalde geologische omstandigheden een diatomietafzetting vormen. Het heeft een aantal unieke eigenschappen, zoals porositeit, lage concentratie, een groter specifiek oppervlak, relatieve onsamendrukbaarheid en chemische stabiliteit, van het breken, sorteren en calcineren van de oorspronkelijke grond, tot complexe verwerkingsprocessen om de deeltjesgrootteverdeling en oppervlakte-eigenschappen te veranderen, en is geschikt voor het coaten van verfadditieven en andere industriële toepassingen.